Экологиялық қауіпсіздік ұғымына төтенше жағдайлардың дамуын болжауға, алдын алуға, ал туындаған жағдайда жоюға мүмкіндік беретін реттеу және басқару жүйесі кіреді.
Экологиялық қауіпсіздік және табиғатты ұтымды пайдалану проблемалары қоғамның әлеуметтік-экономикалық дамуымен тығыз байланысты және оған тәуелді, денсаулықты сақтау, қазіргі және болашақ ұрпақтарда халықтың тіршілік әрекеті мен табиғи көбеюі үшін қолайлы жағдайлар жасау мәселелерімен байланысты.
Экологиялық қауіптің негізгі көздері - барлық ортаның ластануы: ауа, су, топырақ, тамақ, электромагниттік сәулелену және шу.
Жалпы, пән студенттердің аймақтық деңгейде табиғатты пайдалануды басқаруға қатысу және экологиялық қауіпсіздікті қамтамасыз ету үшін жеткілікті теориялық база мен практикалық дағдыларды қалыптастыруға бағытталған.
Пәннің мақсаты: экологиялық қауіптің жергілікті, өңірлік, жаһандық экологиялық көздерін, экожүйелерге төнетін қатерлерді жою жөніндегі шешу жолдарын, қоршаған ортаның әсерін экологиялық-экономикалық бағалауды; экологиялық ақпаратты жинау, жүйелеу және өңдеу негізінде болжамдарды анықтау;
Пән қоршаған ортаның жай-күйін болжау әдістерін және қоршаған ортаның әртүрлі компоненттерінің сапасын болжау және бағалау әдістерін қолдану мүмкіндіктерін зерттеуге бағытталған.
| Маманның құзыреттілік картасы | Қалыптастырылатын негізгі құзыреттер | Оқыту нәтижелері |
|---|---|---|
|
Білу: Экологиялық қауіпсіздікті қалыптастырудың теориялық негіздері, оның мақсаттары мен міндеттері, сондай-ақ оларды практикада іске асыру; экологиялық жағдайды және оның қалыптасу факторларын зерттеудің негізгі әдістері; экологиялық саясатты жүзеге асырудың негізгі тетіктері; экологиялық заңнама және табиғатты пайдалануды басқару құрылымы. |
|
|
|
||
|
